Φαβινιάνα

(Favignana). Το μεγαλύτερο από τα νησιά Αιγάδες ή Αίγουσες της Μεσογείου, η αρχαία Αίγουσα ή Αιγούσα. Βρίσκεται απέναντι από τις δυτικές ακτές της Σικελίας και υπάγεται διοικητικά στην ιταλική επαρχία Τράπανι, όπως και τα νησιά Μαρέτιμο και Λεβάντσο, με τα οποία αποτελεί την κοινότητα Φ. Η συνολική έκταση της κοινότητας είναι 39 τ. χλμ. και ο πληθυσμός της φτάνει τους 7.000 κατ., ενώ η έκταση του ομώνυμου νησιού, που είναι και πρωτεύουσα της κοινότητας, είναι γύρω στα 20 τ. χλμ. και ο πληθυσμός περίπου 4.700 κατ. Είναι λοφώδες νησί (302 μ. υψόμ.) και διακρίνεται σε δύο ζώνες, την Πιάνα (= Πεδιάδα) στα Α και το Μπόσκο (= Δάσος) στα Δ. Εξαιτίας της ασβεστώδους δομής του εδάφους, η καλλιέργεια της γης είναι περιορισμένη, ενώ η αλιεία –και συγκεκριμένα του τόνου– αποτελεί τη βασικότερη οικονομική πηγή του πληθυσμού, που ζει στο χωριό Φ., πρωτεύουσα της κοινότητας. Ιστορία. Στο νησί, γνωστό στην αρχαιότητα ως Αίγουσα, έγινε η τελευταία κατά θάλασσα σύγκρουση του A’ Καρχηδονιακού πολέμου (10 Μαρτίου 241 π.Χ.). Ο στόλος των Καρχηδονίων με επικεφαλής τον Άννωνα έπλεε προς το λιμάνι της Σικελίας Έρυκα, για να αφήσει εκεί το φορτίο του και να παραλάβει τον Αμίλκα, εμποδίστηκε όμως από τον ρωμαϊκό στόλο, επικεφαλής του οποίου ήταν ο ύπατος Γ. Λουτάτιος Κάτουλλος. Οι Ρωμαίοι, ευκίνητοι και εμπειροπόλεμοι, νίκησαν τους δυσκίνητους και άπειρους Καρχηδονίους, οι οποίοι κατέφυγαν στο κοντινό νησί Λεβάντσο (την αρχαία Ιερά νήσο) έχοντας εγκαταλείψει στους Ρωμαίους 70 πλοία τους και γύρω στους 10.000 αιχμαλώτους. Αργότερα υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης με τους Ρωμαίους, σύμφωνα με την οποία αναγκάστηκαν να παραιτηθούν από τη Σικελία.